Jeugdsentiment – de Wageningse Berg.

Bijna wekelijks wordt ik geconfronteerd met het verleden.
Het stemt me mild en droevig tegelijk. Vandaag kwam ik er weer langs.
Het stadion De Wageningse Berg. Onze kleine keek ernaar, op weg met mij naar oma. 

Kijk dat is stadion…foetbal, zei ik. Ze reageerde amper. Oma zei ze alleen maar

Ik ben niet neutraal als ik het stadion zie. Het leven schiet voorbij. De jaren 60, toen ik met mijn pa op zaterdag op de tribune zat. Vanwege de zondagsrust was het alleen Wageningen 2 en daar had ik mijn helden. Marius van Reemst, de grote dribbelaar die maar zelden in het eerste kwam. 5 mei 1966, iedereen was vrij en we kwamen vanuit Wageningen dorp. Het stadion stroomde leeg, ze hadden met 3-1 verloren van PSV. Wat een massa´s. Ooit wil ik daar ook bij zijn dacht ik. Eind jaren ´60 toen de zondag wel weer mocht wandelden we met enkele tantes vanuit Renkum in 20 minuten naar de Berg, waar de ooms om 16.20 uur tegemoet werden gelopen, ter hoogte van de Oostenrijkse noodwoningen. 1972, de mooie lob van Wimke Meijers tegen Heracles, 3-1. Het was de eerste wedstrijd met hekken langs het veld.

Er kwamen lichtmasten. 1973/1974, de eredivisie. Ik zat in 4 HAVO, maar emotioneel was die eredivisie veel belangrijker voor me. Uit tegen Haarlem ging het mis. Mijn opa was overleden. Ik vetrok per fiets uit Doorn, 0-0. Onderweg 0-1 en vlak voor thuiskomst 2-1. Degradatie. Daarna bijna elk jaar de nacompetitie. Het mooist wat er is, voetbal op een zomeravond in mei. Ik was gelegerd in het Belgische Tongeren. Een weekje spijbelen en ik pikte weer een wedstrijd mee. De tweestrijd met Vitesse, waar Wageningen meestal verloor. Nieuw Monnikenhuizen, ook weg. Onder aan de Geitenkamp. Een keer met 5-0 verloren in de tijd van de treinkapingen. Onderweg luisterden we naar de radio. Talenten waren zo weg, zoals Richard Budding, die enkele jaren niet onverdienstelijk bij Feyenoord speelde. Ik zat op de HEAO en hij werkte toen nog bij de Postgiro aan de Velperweg en zat gewoon bij mij in de bus.Dick Schoenaker, via Ede en Wageningen naar Ajax en Nederlands elftal. 

Mijn ooms uit Zuid Afrika waren er. Met zijn allen naar Eindhoven. Ik kon niet. Wageningen won met 6-1 van het PSV dat een paar maanden eerder de UEFA cup had gewonnen. Jan Mentink scoorde 3 keer. Hij woont nu bij mijn tante in de straat. Inmiddels woonde ik in Zeist en ging ik naar FC Utrecht. Maar op vrijdag of zaterdag bleef Wageningen trekken. 1980, weer promotie. Ik naar Ajax met spelers als Lerby en Arnesen. Wageningen won met 2-4. Ik juichte. Het was eng. Met behulp van suppoosten mochten we naar een ander vak. Hazelhekke en Mc Donald waren helden. Soms 20.000 mensen op de Berg. Het was steeds net niet. 3-0 tegen Groningen, een gelijkspel tegen NAC en weer degradatie.

Daarna 10 jaar eerste divisie. Pim Verbeek, die in uitwedstrijden opzien baarde met een bijzonder aanvallende tactiek. Bijna promotie. Ben zelfs een mee gereisd naar RBC Roosendaal. Nieuwe sponsors. Afrikanen uit Kameroen. De Schoenenreus. Belastingschulden, 400.000 gulden. Failliet. Waarom toch. Nog geen 2 ton in euro. Een gemiddelde overwaarde van een verhypothekeerd huis. Waarom had niet een van mijn tantes geld gestort.

Al 15 jaar staat het stadion leeg. Vrijwilligers houden het schoon. Ik ben er inmiddels 1200 keer langsgereden. In 2004 zag ik bij de Nijmeegse Vierdaagse iemand in een groen wit shirt. Hij kreeg de bloemen die ik overhad. Ik kocht een boek van de geschiedenis van de club. Herinneringen, wat zijn ze waard. Zal ik ooit een fractie ervan kunnen overbrengen op mijn dochter, vraag ik me af. Elke week weer vraag ik me van alles af. Omrijden via de snelweg is geen optie. Althans voor mij.