Dochterlief wordt wakker – altijd een feest

De eerste 46 jaar van mijn leven was ik een echte uitslaper. Daarna kwam Rozanne. Toen ze een baby was vond ik het al heerlijk om rond 24.00, 04.00 en 08.00 uur de fles te geven, Gehuil en dan het voelen of later zien van herkenning, de warmte van haar lichaam en dan die open getuite mond net voordat ze de melk krijgt. Met haar buik op mijn buik. Ik voelde haar hartslag en ademhaling. De tevredenheid erna en de boer. Ik was een echte babyvader. Het appelleerde ook aan mijn gemakszucht. Zo met haar ronde bolletje de maxicosi in, de auto in en uit op de wagen getild. Ze sliep veel, in welke tijd ik kranten las, broodjes tonijn at met een glas witte wijn erbij, achter de PC zat om haar overal aan te melden als baby van de maand, DVD’s keek of in de zon ging zitten of zelf ging dutten.

Nu is ze ruim twee.
Tussen 18.45 en 19.30 uur gaat ze naar bed. Tussen 06.45 en 08.00 wordt ze wakker. Voor mij is dat altijd een feest. Soms wacht ik op haar eerste krijsjes en als ik ze hoor spring ik uit bed. Ze staat al in haar wieg te trappen….. `KOE MEE!`. Dat is haar pluche koetje dat in haar ledikant ligt en soms zegt ze `KOMO` en dan bedoelt ze DOMBO, de olifant, die er ook ligt. Ze wordt in ons bed gelegd en kruipt tegen mijn vrouw aan. In de drie minuten erna, doe ik beneden de schuifdeur open voor de hond, ik maak de melk warm, zet de CV aan en het koffiezetapparaat en ga met de fles naar boven. Ze kroelt tegen ons aan. Dan ga ik douchen en eerst mezelf en dan haar aankleden en beneden krijgt ze nog een halve snee brood. Zo gaat het twee dagen in de week als ze naar de crèche gaat.

Kinder TV
Als we tijd hebben of als ik de papadag heb is het helemaal feest. Na de fles zegt ze `FIESSIE`. En dan is er vaak op NL 3 Kindertijd. Ik heb dat nu een paar keer gezien en voor mij is het dan ook echt feest. Sprookjes van Andersen over de hals van de fles of de rijke verhalenverteller, de Honden, de wereld is mooi en Bert en Ernie natuurlijk. Daarna komen er vaak nog Belgische dingen zoals Kabouter Plop, Bumba, Piet Piraat en Samson en Gert. Kabouter Plop is raar. Eerst vond ik het stom. Nu zie ik het als CAMP in de overtreffende trap. Het gaat nergens over. Het zijn Belgische 50 plussers in kabouterpakken. Ik kan nooit het beeld uit mijn hoofd zetten van narrige vakbondsleden die tot op de laatste cent en ATV dag onderhandelen met de BRT bazen, zeuren over de koffie en dat alles vroeger beter was. En dat loopt dan in kabouterpakken. Dat zelfde geldt eigenlijk voor Piet Piraat. Een kapitein die niets heeft van een piraat, maar meer van een slome, egocentrische kapitein.

Ik viel in slaap met Rozanne op mijn buik
Vorige week op mijn papadag was ik moe. Van 07.30 tot 09.00 uur zat ze op mijn buik met haar koe ervoor. Om de paar minuten viel ik een paar minuten in slaap. Ik zag in vage beelden alles voorbij komen en af en toe viel de koe van mijn buik. Het was 09.00 uur. Pappa, riep ze, Ajjie (Harrie, onze Yorkshire terriër) toe . Ik keek tevreden naar de wekker. Ik zou die dag lekker fit zijn.

Naar de school
Vorige week ging ze met mij en mijn vrouw om 11.00 uur bij haar nieuwe Lagere school kijken i.v.m. de inschrijving. Ze was erg verlegen en kroop weg. Het schoolhoofd kalmeerde haar en ze mocht een klas in met 25 kinderen van 4 jaar. Er stond een piratenschip en de juf zei dat het Piratenweek was. Ik zei, `Rozanne…Piet Piraat, die ken je toch wel`. Ze reageerde niet. De juf zei, kom op kinderen we zingen het Piet Piraatlied, en daar ging het `Piet Piraat, schip ahoy, ahoy etc.` Ik zong wat gegeneerd mee. Ik had net afdelingoverleg achter de rug, was in kostuum en over een half uur had ik weer een andere belangrijke vergadering. Piet Piraat, schip ahoy….daar sta je dan, dacht ik.

Het is rond 22.00 uur. Nog twee of drie uur of blijven, nog een borrel. Dan slapen en het is weer Rozannetijd!