Verwaaid zaad – Brugakker Zeist

`Verwaaid zaad` roep ik meestal na de bewonderende blikken en dito uitroepen van padwandelaars. Soms voelen ze zich betrapt en lopen schichtig door en soms maken ze een praatje.
 
Stokrozen komen elke zomer begin juli zomaar op en in de tweede helft van augustus zijn ze op haar mooist. Ze komen op onverwachte plekken. Ook de kleur is elke jaar een verassing. Soms wit of roze maar ook wel eens bijna zwart. Nu waren ze rood dachten we, en dat detoneert in de tuin. Wanneer het object dat detoneert mooi is, is van detonatie geen sprake is maar van wederzijdse accentuering. Uiteindelijk bleken ze toch meer in roodpaars te veranderen, of hoe je deze kleur ook noemt. 
 
Achter de hortensia´s is een openbaar pad en daar wordt veel gewandeld. Die  padwandelaars uiten soms ook hun bewondering met een zweem van jaloezie vanwege het uitzicht op het weiland. Ik wil zaken altijd verklaren
en soms zeg ik dan `Ach het kost uiteindelijk maar een euro per dag`
 
Het soort huizen met uitzicht was in 2001 ongeveer 40.000 gulden duurder dan dezelde huizen zonder uitzicht. Nu is dat 18.000 euro en met destijds een rente van ruim 4 % is het aflossingsvrij 720 euro per jaar. Dus 60 euro per maand. Door de hypotheekrenteaftrek is het nog maar 28 euro per maand. Een paar jaar geleden toen ik wat MINDER verdiende kostte het uitzicht nota bene MEER, te weten 36 euro. Maar over dat foute systeem heb ik hier al teveel geschreven.
  
 
 

 
 
Ook voel ik me niet op mijn gemak wanneer er echt volwassen mensen voorbij lopen. Ik zie en voel ze denken `wat moet die snotaap in een groot huis met uitzicht`. Ik schaam me dan wat, want de mensen hebben ergens gelijk. Ik heb geen zwaar leven achter de rug met hard werken en een moeilijke opvoeding van kinderen en het vermeende recht nu eindelijk te genieten. Ik voel me doorgaans 27 en heb doorgaans vooral leuke en mij goed uitkomende dingen gedaan en in een dergelijke situatie past een in Zeist zeldzaam uitzicht met hortensia´s, stokrozen en een weiland eigenlijk niet. 
 
 
 
 

 
 
Met mijn redelijke simpele Nokia N 97 maakte ik de foto´s. Via twipic heb ik ze rechtstreeks op Twitter gezet. Vanuit Twipic heb ik ze opgeslagen in Paint  en dan zijn de foto´s nog veel mooier. Met knippen en plakken en Microsoft office picture manager krijg ik ze dan hier. Wel met iets kwaliteitsverlies, maar mooi genoeg om een blog omheen te bouwen. En via dit blog heb ik altijd de stokrozen bij de hand en kan ik te pas en te onpas zeggen tegen de mensen `Wilt u mijn mooie stokrozen zien`. 
 
Bij deze dus.