Mijn jaren ´60

Speciaal voor die enkele liefhebbers van dit genre, maar ook om mijn eigen historie vast te leggen. Therapeutisch nuttig is het niet meer. Een paar jaar geleden ben ik er al achter gekomen dat toenmalig gedrag en gevoel voor een groot deel mijn gedrag en competenties van nu bepalen en ik heb daar vrede mee. Aan het eind van de jaren `60 was ik 12. Het wordt een vierluik: 
Deel 1 – School
Deel 2 – Sport en ontspanning
Deel 3 – Thuis en vakantie.
Deel 4 – Kattenkwaad en muziek
　
 
Mijn eerste bewuste herinneringen dateren van de tijd dat ik drie was, 1961 was dat. Ik woonde aan de Dorpsstraat in Renkum en ik had ik alle buslijnen en tijden van de groene bussen van de NBM uit mijn hoofd geleerd. Ook weet ik dat ik op een kerkklok 3 uur kon aangeven, op een middag in Doorn bij mijn oma. Ik herinner me nog dat mijn zusje op komst was. Het was een zaterdagmiddag 23 december 1961 en mijn pa werd van de ijsbaan geroepen, waar hij penningmeester was.
 
Ik besef dat mijn dochter van bijna 5 nu ongeveer het bewustzijn heeft van dat wat ik had in 1963, zeg maar tussen groep 1 en 2 van de Kleuterschool.

 
De kleuterschool was die “Met de Bijbel” op de hoek van de Kerkstraat en de Groeneweg in Renkum. Het is in mijn geheugen een vrij grijze maar niet onplezierige brij. Wat ik ervan herinner is een Sinterklaasviering en vooral mijn ontsnappingen. Het zou nu onbestaanbaar zijn maar ik mocht al vrij snel alleen met de step naar school. Ik werd wel de drukke Dorpsstraat overgezet en daarna stepte ik via de Kerkstraat naar school, toch 800 meter. Ik was weleens zomaar een uur weg met die step. Naar de zandverstuiving of de kruidenier waar ik stiekem voor 10 cent zwart wit poeder kocht. Die 10 cent had ik over van de bloempotkapper die 90 cent kostte, maar waarvan ik zei dat het nu 1 gulden was.
 
Vervolgens naar de Koningin Wilhelminaschool. Die kende ik al wat omdat ik soms met mijn ma meemocht, die invaljuf was. Het eerste jaar was er juffrouw Colenbrander. Geen onlieve maar wel een strenge juf van rond de 40 jaar met een tijdloos uiterlijk (altijd 56). Ze woonde in een huis met een vriendin. Daarna kwamen de Scheveningse juffrouw Uyttewaal. meester Van Leeuwen (die twee trouwden later), juffrouw Nickman, de meesters de Wilde, Kralt en Plomp. En soms viel mijn ma in en die was best streng voor mij. Meester de Wilde was populair. Hij woonde in een gloednieuwe flat aan de Keijenbergseweg, een unicum in Renkum. De flats zijn nu 42 jaar oud en ´sociale woningbouw´ en gaan tegen de vlakte. Meester de Wilde is helaas al jong overleden.
 

 Ik rechts beneden

Het was een Nederlands Hervormde school en dat was ik me terdege bewust. Van de Katholieke scholieren op de Don Bosco en Vita Vera school moest ik niet veel hebben en de kinderen op de openbare Albert Schweizerschool waren anders. Ooit heb ik een roodharig katholiek meisje heel venijnig aan de haren getrokken. Het spijt me nog steeds. Zie blog:
http://www.vkblog.nl/bericht/bericht/126118. 

Omdat ik altijd al wat een voorsprong had door eigen ontwikkeling en interesse (ik las met 7 jaar al de krant) en de thuislessen van vooral mijn ma, dwaalde ik al die jaren op school vaak met mijn gedachten. Het kon me allemaal niet boeien.
 
In die tijd was er net TV en ook reclame en ik vond dat prachtig zong het liedje van Popla en was het mannetje van Golden Wonder en zong het Californiasoep liedje. Soms speelde ik in de klas een varken. Door mijn rare fratsen stond ik vaak op de gang. Leerkrachten verzuchtten tegen mijn ouders `maar jullie zijn toch een heel normaal ouderpaar`.
 
Op een ouderavond wist ik in klas 3 een aantal plaatsen in Overijsel zomaar aan te wijzen en te benoemen op een blinde kaart. Maar vaak lette ik niet op en miste daarom de clou van spelling met `stam plus t` en van breukrekenen. Vaak een 10 en maar vaak ook wel eens een 4. Een milde vorm van ADHD had ik, waarschijnlijk.
 
Vechten deed ik niet. Het kwam voor dat andere jongens vervelend waren. Wanneer ik de confrontatie aan moest gaan, ging ik voor eigen comfort zelf al op de grond liggen en deelde dan een aantal stevige schoppen uit. De lol voor de aanvaller was er dan snel af.
 
De klas was een mengeling van kinderen van middenstanders, een enkele ambtenaar van de Rijksinstituten in Wageningen en veel werknemers van de papierfabriek Van Gelder. Er werkten toen 2500 mensen in de fabriek, nu nog maar 200. Er was ook een meisje uit `de witte stad`, kleine woningen niet ver van het woonwagenkamp. Die buurt had een slechte naam. Het waren in de klas het algemeen geen hoogvliegers op 2 of 3 na,  maar ik voelde me er wel bij.

In klas 3 kreeg (nu groep 5) kreeg ik signalen dat Helma van H. verliefd op me was, ze wilde me kussen, hoorde ik van anderen, maar ik kon er niets mee. Jo R. was een boefje en wat ouder dan de rest. Ik speelde meestal met neef D. of vriendjes Frank M. en Adri O.
 
Twee uit de klas zijn er inmiddels overleden. Een meisje is destijds op 10 jarige leeftijd verongelukt. Het maakte toen toch minder indruk dan nu, wanneer ik erop terugkijk. Een andere klasgenoot werd maar 35. Juffrouw Colenbrander van klas 1 is pas onlangs overleden. Ze heeft al die jaren met haar vriendin samengewoond. Op een een of andere manier associeerde ik het nooit met een lesbische relatie en ik weet nu nog steeds niet of dat terecht was of niet.
 
In klas 5 of 6 gingen we met een stel naar het bos en ik werd verzocht om (gekleed) op Annemieke C. te gaan liggen en ik moest mijn onderbenen daarbij omhoog houden. Pas later begreep ik dat dit met zwaartekracht en drukverdeling had te maken.
 
Toen ik later als een van de weinigen naar het Christelijk Streeklyceum in Ede ging, liet ik de Renkumse klasgenoten snel achter me liggen. Ik had een ander leven, vooral buiten Renkum. Arrogant, hautain, niet fraai eigenlijk.  
 
Ik was onlangs dan ook blij verast te merken dat meer dan de helft van de toenmalige leerlingen is aangesloten bij www.Schoolbank.nl, waar ik me begin deze maand heb aangemeld.