Mannen jonger dan 40 kunnen het zich misschien niet voorstellen. Tot 1996 was er dienstplicht. Ik was ook de klos. Na afronding van de HEAO in juli 1979 moest ik in dienst. Ik was 14 maanden soldaat. Maar ik ben natuurlijk niet in de wieg gelegd om soldaat te zijn. Ik ben geen vechter, geen zandhapper, ben onhandig, geen macho, ga liever eigen gang dan opereren binnen strakke discipline. Ik zag er uit als een schaap, een mietje, toen ik 21 was. Lucia de Spirt heeft geluk gehad dat ze pas op latere leeftijd (en ik met beter uiterlijk) met mij geëncanailleerd is geraakt.
Gelukkig kwam ik bij de verbindingsdienst in Ede, de Elias Beekman Kazerne. 6 maanden opleiding telefonie, telex en telegrafie en daarna 7 maanden het geleerde in de praktijk brengen in een NATO Squadron in Tongeren/België en twee weken afkicken in Garderen en Harderwijk
- Als “soldaat” die geen soldaat wil zijn ga je andere dingen doen, je focus elders leggen, je eigen wereld creëeren. In mijn geval:
- Verspreiden van NL. sexboekjes onder vooral de Belgische beroepsmilitairen in Tongeren (dankbaar werk).
- Zorgen voor kranten, limonade en snoep voor mijn werkende maten (liever 2 maal 5 km lopen dan een kuil graven).
- Bemiddelen tussen een Belgische travestiet (bleek later) en een Engelse militair die zou gaan trouwen.
- Me toeleggen op hardlopen, basketbal en voetbal. Op alleu gebieden kon ik goed meekomen.
- Verbinding leggen en sociale contacten onderhouden met Limburgers, Duitsers en Belgen. Anderen, met name de chauvinistische Limburgers in Tongeren deden dat minder.
- Ontsnappen uit de kazerne en naar de bekerwedstrijd Roda-Feijenoord gaan (tijdens een kazernealarm werd ik vermist, ze dachten heel even dat ik een homo was omdat ik overnachtte bij Peter Lemmens in Voerendaal).
- Tijdens het zwemmen in Tongeren moest ik Belgische mokkeltjes van 16 die mijn genitaliën betastten wegjagen.
- Regelmatig met stalen gezicht voor 17 u ontsnappen uit de kazerne.
- Ik faciliteerde voospartijen tussen vrouwelijke Belgische beroepssoldaten en Engelsen, door beschikbaar stellen van bed, alibi en vertalingen (een prachtige soldate uit Menen vulde mijn dromen, door verlegenheid gebeurde er niets).
- Ik zorgde ervoor dat ik geen vieze handen kreeg. Altijd op tijd een douche en natje en droogje.
- Tegendraads zijn en me afzetten tegen de VVDM (soldatenvakbond) die daarnaast te linkse politieke opvattingen opdrong.
- Meedoen aan gezellige drink- en eetpartijen die in Ede duurden van 20.00 tot 01 uur en in Tongeren van 19.00 tot 04.uur. Afgesloten bij broodje Ben of Eddy.
Ondertussen deed ook mijn dingen zoals testberichten sturen naar ander militaire posten, de radiowagen schoonhouden en soms een korte oefening. We hadden veel vrije tijd. Ik las toen al veel kranten. Wel zorgde ik ervoor dat mijn werk, mijn taken zodanig goed uitvoerde dat ik geen gezeik kreeg.
Het is alweer 35 jaar geleden. Toen ik na een “feestweek” ter afscheid in Harderwijk eind augustus 1980 in mijn Fiat 128 de kazerne uitreed voelde ik even de gerede angst dat “het echte grote mensenleven nu zou gaan beginnen” wanneer ik op 2 september 1980 moet beginnen als adjunct commies a bij de gemeente Zeist.
Na zoveel jaren en nu “bijna oud” en terugkijkend op die 35 jaren “vrees ik” 😜, dat dat “echte grote mensenleven” nog steeds een keer moet beginnen. Maar als het niet echt hoeft vind ik het, ook prima.
Woonplaats: Zeist
Rene Scheffer verzamelde columns 